Na początku warsztatów czekała nas niespodzianka w postaci kilku naszych lektur i innych utworów literackich, wśród których krył się szyfr literowy. Zostaliśmy podzieleni na kilkuosobowe grupy, które miały za zadanie rozszyfrować tytuł jednej z powieści O. Tokarczuk. Następnie pani bibliotekarka Małgorzata Wiśniewska pokazała nam kilka książek autorstwa pisarki, a następnie w interesujący, barwny sposób omówiła biografię noblistki.
Olga Tokarczuk urodziła się w 1962 r. w Sulechowie, gdzie spędziła wczesne lata dzieciństwa. Później wraz z rodziną przeprowadziła się do Kietrza i tam uczęszczała do LO im. C.K. Norwida. Ukończyła studia psychologiczne na Uniwersytecie Warszawskim.
Podczas studiów Tokarczuk pracowała jako wolontariuszka, opiekując się osobami chorymi psychicznie. Później podjęła pracę w Poradni Zdrowia Psychicznego w Wałbrzychu. Przerwała ją w 1989 roku, poświęcając się pracy twórczej. Wówczas też przeniosła się do Nowej Rudy. Krajobraz Sudetów stał się inspiracją dla niektórych jej powieści (np. Dom dzienny, dom nocny).
Autorka Prawieku i innych czasów była czterokrotnie nominowana do Nagrody Nike i za każdym razem otrzymywała nagrodę czytelników, a w 2008 za powieść Bieguni - także nagrodę jury. W 1997 r. została laureatką Nagrody Fundacji Kościelskich, otrzymała też Paszport Polityki. Jest honorowym obywatelem Bardu Śląskiego.
Obecnie Tokarczuk prowadzi warsztaty prozatorskie w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim i zajęcia twórczego pisania na Uniwersytecie Opolskim.. Współorganizuje Festiwal Opowiadania, jest członkinią Zielonych 2004 i redaktorem Krytyki Politycznej. Wraz z mężem prowadzi wydawnictwo Ruta.
Olga Tokarczuk debiutowała w 1979 r. na łamach młodzieżowego pisma Na przełaj, publikując tam swoje opowiadania podpisane pseudonimem Natasza Borowin. Jej opowiadania i wiersze pojawiały się też w Mandragorze i Życiu Literackim.
Pierwsza powieść pisarki ukazała się w 1993 roku. Była to Podróż ludzi Księgi, nagrodzona przez Polskie Towarzystwo Wydawców Książek.
Za najwybitniejszą pozycję w dorobku Tokarczuk krytycy uznają Prawiek i inne czasy wydany w 1996 r. Pisarka stworzyła w nim wyjątkową krainę, gdzie przeplatają się plany realistyczny i magiczny. Powieść ma charakter uniwersalny - zwyczajne zdarzenia z życia zwyczajnych ludzi urastają do rangi symboli związanych z ludzką egzystencją i jej prawami.
W twórczości Tokarczuk można odnaleźć fascynacje teoriami Freuda (E.E.) i Junga (Prawiek...), a także pisarstwem Marqueza czy Eliadego. Wiele w niej odniesień do mitologii i Biblii. Pisarka ma zdolność tworzenia plastycznych, działających na wyobraźnię opisów. W codziennych zdarzeniach poszukuje sensów metafizycznych, odwiecznych prawd rządzących ludzkim losem.
Obecnie Olga Tokarczuk tworzy głównie krótkie formy prozatorskie, a także powieści. O swojej pracy mówi:
(...) pisanie powieści jest dla mnie przeniesionym w dojrzałość opowiadaniem sobie samemu bajek. Tak jak to robią dzieci, zanim zasną. Posługują się przy tym językiem z pogranicza snu i jawy, opisują i zmyślają (...).
Radość i wzruszenie odebrały mi mowę. Ogromnie dziękuję za wszystkie gratulacje! - mówiła chwilę po otrzymaniu literackiego Nobla. Za to jej czytelnicy, jak Polska długa i szeroka, mieli sporo do powiedzenia. W mediach społecznościowych można było odnieść wrażenie, że co drugi z nas ma autograf pisarki, często z bardzo osobistą dedykacją w książce, a co więksi szczęśliwcy posiadają nawet zdjęcie. Nie widziałam takiego, na którym Tokarczuk by się nie uśmiechała. Taka właśnie jest dla swoich odbiorców: uważna, dostępna, bezpretensjonalna. Dziś niemal wszyscy są zgodni - Nagroda Nobla, którą właśnie otrzymała, na pewno tego nie zmieni.
Cieszę się bardzo, że mogłam uczestniczyć w tych warsztatach, gdyż miałam szanse poznać drogę do sukcesu naszej głównej bohaterki. Wzbudziła we mnie pozytywne emocje oraz zaciekawiła i zmotywowała do poznania jej dzieł.
Anna Maj, kl. 1f
